Θα ανακάμψουν τα περδίκια

Ο Αμερικανός καθηγητής Τζον Κάρολ σε μια συνέντευξη που θα συζητηθεί

Θα ανακάμψουν τα περδίκια

Από το Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια στην Κύπρο με υποτροφία, για διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο αλλά και για συνεργασία με το Ταμείο Θήρας. Τονίζει πως η έλλειψη νερού δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας για τους μειωμένους πληθυσμούς περδικιών

Επί 30 χρόνια ασχολείται με τα θηρεύσιμα είδη. Έχει πραγματοποιήσει έρευνες για τον τρόπο εκτροφής και απελευθέρωσης των περδικιών σε διάφορες χώρες και τώρα βρίσκεται στην Κύπρο με υποτροφία του Φούλμπραϊτ για να δώσει διάφορες διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, αλλά και για να βοηθήσει τους λειτουργούς του Ταμείου Θήρας στο δύσκολο έργο τους.

Όσα αποκαλύπτει σε συνέντευξή του στον "Π" ο εγνωσμένου κύρους Αμερικανός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια Τζον Κάρολ προσδίδουν μια νέα διάσταση στο θέμα των περδικιών και καταρρίπτουν πολλούς από τους μύθους που υπάρχουν για το υπό αναφορά είδος της κυπριακής πανίδας.
Ο δρ Τζον Κάρολ θα παραμείνει στην Κύπρο για έξι μήνες και ήδη έχει επισκεφθεί πολλούς βιότοπους των περδικιών και των φραγκολίνων στις ελεύθερες και τις κατεχόμενες περιοχές, αφού η υποτροφία που έχει λάβει αφορά το σύνολο του εδάφους του νησιού. Οι εκτιμήσεις του χαρακτηρίζονται ενθαρρυντικές, ενώ οι γνώσεις και η εμπειρία που έχει αποκτήσει στα 30 χρόνια που ασχολείται συστηματικά με τα θηρεύσιμα είδη εκτιμάται ότι θα βοηθήσουν στην ανατροπή των δεδομένων και της αποκαρδιωτικής κατάστασης στην οποία περιήλθαν τα τελευταία χρόνια τα περδίκια. Όπως διαβεβαιώνει ο Αμερικανός καθηγητής, τα περδίκια δεν κινδυνεύουν με αφανισμό, αφού, με την αλλαγή των καιρικών συνθηκών, όσα απέμειναν θα αναπληρώσουν τις απώλειες στους πληθυσμούς τους.
Το πρώτο μέρος της συνέντευξης επικεντρώνεται στα προβλήματα που δημιουργεί η ραγδαία οικιστική ανάπτυξη, στο καυτό θέμα του νερού και η σύνδεσή του με την επιβίωση των περδικιών και στο τι πρέπει να γίνει για να κατορθώσει το είδος να ορθοποδήσει και να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε από την ανομβρία και την ξηρασία.


Αρχίζοντας κ. Κάρολ θα θέλαμε να μάθουμε το λόγο της εδώ παρουσία σας.

Στην Κύπρο έρχομαι τα τελευταία δέκα χρόνια. Η δουλειά μου πάντα ήταν με τα θηραματικά πτηνά. Με τα περδίκια, τους φασιανούς και τα ορτύκια. Υπό αυτή την ιδιότητα είχα έρθει σε συνέδρια που έγιναν στην Κύπρο και γνώρισα και συνδέθηκα με κάποιους ανθρώπους.

Τώρα γιατί ήρθατε στην Κύπρο;

Οι καθηγητές στα Πανεπιστήμια της Αμερικής έχουν την ευκαιρία 1-2 φορές στην καριέρα τους να πάνε στο εξωτερικό για να διευρύνουν τις γνώσεις τους, αλλά και για να βοηθήσουν κάποιους άλλους με τις γνώσεις τους. Στην προκειμένη περίπτωση το Φούλμπραϊτ, που έχει γραφεία στην Κύπρο, χρηματοδοτεί μέσω διαφόρων προγραμμάτων καθηγητές από διάφορα πανεπιστήμια. Στην αίτηση που υπέβαλα επέλεξα την Κύπρο για να διδάξω στο Πανεπιστήμιό σας, αλλά και για να βοηθήσω με την 30χρονη πείρα μου το Ταμείο Θήρας στα θέματα που αφορούν τα θηραματικά πτηνά, συγκεκριμένα το περδίκι και τη φραγκολίνα.

Η οικιστική ανάπτυξη

Επισκεφθήκατε βιότοπους της Κύπρου. Ποια είναι τα συμπεράσματά σας;

Πάω τακτικά έξω και έχω δει πολλούς βιότοπους στις ελεύθερες αλλά και στις κατεχόμενες περιοχές, αφού η υποτροφία αφορά και την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Θα έλεγα ότι η Κύπρος είναι μια μοντέρνα ευρωπαϊκή χώρα ή εξελίσσεται ως τέτοια. Συμβαίνει ό,τι και στην Αμερική. Η οικιστική ανάπτυξη καλύπτει τους βιότοπους και τους καταστρέφει. Θυσιάζονται, δηλαδή, οι βιότοποι στο βωμό του μπετόν. Όσο για τα προβλήματα, είναι περίπου τα ίδια με αυτά που υπάρχουν στην Αμερική.

Μπορούν να συνυπάρξουν η οικιστική ανάπτυξη και το κυνήγι;

Δεν μπορούν δυστυχώς. Εκεί που υπάρχει αυξημένη ανάπτυξη υπάρχουν και προβλήματα στις περιοχές κυνηγίου.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις σας, τα περδίκια της Κύπρου βρίσκονται στα πρόθυρα αφανισμού;

Είναι μια περίπλοκη ερώτηση, όπως περίπλοκη είναι και η απάντηση. Κατ' αρχήν να πω ότι τα περδίκια είναι συνηθισμένα σε τέτοιες συνθήκες. Είναι μέσα στον κύκλο της ζωής τους και από τη στιγμή που ήρθαν οι βροχές θα συμπεριφερθούν ανάλογα και θα αυξήσουν τους πληθυσμούς τους. Δεν κινδυνεύουν με αφανισμό. Αυτό είναι σίγουρο. Εκείνο που δεν μπορούμε να ξέρουμε είναι πώς θα επηρεαστούν μελλοντικά από το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την αύξηση της θερμοκρασίας της γης. Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και επηρεαστεί δυσμενώς η Κύπρος, αν υπάρξει δηλαδή παρατεταμένη ανομβρία, τότε κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει.

Νερό και περδίκια

Τα περδίκια χρειάζονται οπωσδήποτε νερό για να επιβιώσουν;

Η εύκολη απάντηση είναι ότι δεν χρειάζονται νερό. Δεν είναι κάτι που χρειάζονται άμεσα για τις φυσιολογικές τους ανάγκες, αλλά εάν υπάρχει νερό στην περιοχή, τότε αυτό θα βοηθήσει στην αύξηση του πληθυσμού τους και σε μια καλύτερη βιωσιμότητα των περδικιών.

Επιμένω, είναι απαραίτητο το νερό στα περδίκια και θα πρέπει οι αρμόδιοι να βάλουν ποτίστρες και να καθαρίσουν τις φυσικές πηγές που υπάρχουν;

Εκείνο που πρέπει να καταλάβουμε, να διαγνώσουμε θα έλεγα καλύτερα, είναι οι παράγοντες που ρυθμίζουν την αύξηση και τη μείωση του αριθμού των περδικιών. Εάν είναι το κυνήγι που περιορίζει τους πληθυσμούς τους τότε θα πρέπει να επικεντρωθούμε προς αυτή την κατεύθυνση. Εάν είναι η καταστροφή των φωλεών των περδικιών από τρωκτικά, αλεπούδες, αδέσποτους σκύλους κλπ., τότε όσο νερό και εάν βάλουμε στο ύπαιθρο δεν πρόκειται να δούμε διαφορά. Θα πρέπει, δηλαδή, να δούμε ποιος είναι ο πρωταρχικός παράγοντας που επηρεάζει την αύξηση των περδικιών στην Κύπρο και να δουλέψουμε προς αυτή την κατεύθυνση.

Πηγαινοέρχεστε στην Κύπρο εδώ και δέκα χρόνια. Ποιος είναι λοιπόν κατά τη γνώμη σας ο παράγοντας που επηρεάζει τους αριθμούς των περδικιών;

Δεν μπορώ να πω μετά βεβαιότητας. Είναι πολύ μικρό το χρονικό διάστημα που βρίσκομαι στην Κύπρο. Χρειάζεται έρευνα. Ευκαιρίας δοθείσης να σας αναφέρω ένα παράδειγμα. Στην Αγγλία όλοι πίστευαν ότι ο κύριος παράγοντας που θα έπρεπε να ελεγχθεί ήταν τα αρπακτικά και πίστευαν ότι χρειαζόταν να προσφέρουν τροφή στα θηράματα την περίοδο που δεν υπήρχε. Όπως διαπιστώθηκε, το φθινόπωρο το κάθε ζευγάρι περδικιών μεγάλωνε λιγότερους νεοσσούς από ό,τι στο παρελθόν και υπέθεσαν πως είχε να κάνει με την αρπακτικότητα. Ότι υπήρχε δηλαδή κάτι που έτρωγε τους νεοσσούς. Μετά από εντατική και προσεκτική έρευνα όμως, φάνηκε ότι τα ζευγάρια εκκόλαπταν τον ίδιο αριθμό νεοσσών και ότι μετά από κάποιες μέρες πέθαιναν από ασιτία γιατί στα χωράφια που τους έπαιρναν οι γονείς τους για φαγητό δεν υπήρχαν αρκετά έντομα. Η αυξημένη χρήση εντομοκτόνων μείωσε τον αριθμό των εντόμων και οι νεοσσοί δεν εύρισκαν ικανοποιητική τροφή για τη σίτισή τους και πέθαιναν. Εδώ οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η κύρια αιτία είναι το νερό. Δεν είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα. Πρέπει να γίνει προσεκτική έρευνα για να λεχθεί ποιος είναι ο περιοριστικός παράγοντας για τα κυπριακά περδίκια.

Δεν είναι το τέλος του κόσμου

Στην Κύπρο έχουμε έναν συνδυασμό παραγόντων. Είναι η έλλειψη νερού και τροφής, η αυξημένη χρήση εντομοκτόνων, οι πολλές εξορμήσεις, 19 τον αριθμό, και το "κότα", το οποίο είναι πέντε περδίκια. Πώς λοιπόν θα μπορέσουν τα περδίκια να πολλαπλασιαστούν;

Έχω πάει στους βιότοπους της Κύπρου και είδα μεγάλο αριθμό περδικιών. Επομένως δεν συμμερίζομαι τη θέση σας ότι δεν υπάρχουν περδίκια. Εκείνο που πρέπει να καταλάβετε είναι ότι τα τελευταία 2-3 χρόνια ήταν περίοδος ξηρασίας και τα πουλιά, όπως και στο εξωτερικό, συμπεριφέρθηκαν ανάλογα. Μειώθηκαν στο ελάχιστο, αλλά αυτά τα πουλιά όταν θα επικρατήσουν οι κατάλληλες συνθήκες θα εκκολάψουν εκείνους τους μεγάλους αριθμούς των νεοσσών, έτσι ώστε να αυξήσουν και πάλι τους πληθυσμούς τους σε εκείνα τα επίπεδα που ήταν προηγουμένως ή και περισσότερο. Όλοι αυτοί οι παράγοντες που έχετε αναφέρει επηρεάζουν σημαντικά τους αριθμούς των περδικιών σε όλο τον κόσμο. Εγώ μπορώ να βοηθήσω το Ταμείο Θήρας στα επόμενα 5-10 χρόνια να διαγνώσουμε τους παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά τα περδίκια και να τα βοηθήσουμε με διαχειριστικά μέτρα να αυξήσουν τους αριθμούς τους.

Στα επόμενα 5-10 χρόνια ίσως να είναι αργά για τα περδίκια της Κύπρου...

Δεν θα είναι αργά. Όλοι πιστεύουν ότι είναι το τέλος του κόσμου. Δεν είναι το τέλος του κόσμου και σε διαβεβαιώνω. Έχω πάει σε χώρες όπου η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη. Τα πουλιά θα ανακάμψουν. Δεν έχουμε φτάσει στο τέλος. Απαιτείται συλλογική δουλειά, για να βοηθηθούν τα περδίκια να ορθοποδήσουν και να μην μειωθούν σε τόσο μεγάλο βαθμό, σε περίπτωση που θα υπάρξει πάλι ανομβρία και ξηρασία. Πρέπει και οι κυνηγοί να βοηθήσουν σε αυτή την προσπάθεια ενεργά.

* Το δεύτερο μέρος της συνέντευξης, που αφορά το καυτό θέμα των απελευθερώσεων περδικιών και τις εξορμήσεις που επιτρέπονται κάθε χρόνο για το κυνήγι των περδικιών, θα δημοσιευτεί την Τρίτη.

ΓΡΑΦΕΙ ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΑ
Κωδικός άρθρου: 856336
ΠΟΛΙΤΗΣ - 28/02/2009, Σελίδα: 77