Πράσινες Στέγες

ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΣΤΕΓΕΣ

Μεθοδολογία κατασκευής Πράσινων ταρατσών:

1. Καθαριότητα του χώρου όπου πρόκειται να γίνει η φυτοκάλυψη.
2. Κάλυψη της στέγης με αδιάβροχη μεμβράνη (περίπου €45/τ.μ.)
3. Τοποθέτηση μονωτικού υποστρώματος (περίπου €25/τ.μ.)
4. Προσθήκη μίγματος από φυλλόχωμα (περίπου €3-5/τ.μ.)
5. Σπορά μίγματος από ποικιλία σπόρων ανθόφυτων ή χλοοτάπητα (περίπου €5/τ.μ.)
6. Πότισμα και περιποίηση του κήπου (μπορεί να προσαρμοστεί και υπόγειο σύστημα αυτόματης άρδευσης).

Προσοχή: Το κτίριο πρέπει να προσφέρεται για τέτοιου είδους εργασίες.

Η ιδέα για τη δημιουργία πράσινων στεγών δεν γεννήθηκε τώρα αλλά προϋπήρχε από τα αρχαιότερα χρόνια με το πιο τρανταχτό παράδειγμα, αυτό των κρεμαστών κήπων της Βαβυλώνας, το οποίο αποτελεί και ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.

Η Γερμανία, η Ελβετία και η Αυστρία είναι από τις πρώτες χώρες που υιοθέτησαν την ιδέα της δημιουργίας των πράσινων στεγών.

Πλεονεκτήματα Πράσινων Στεγών:


- Θερμομόνωση. Δροσερότερο το εσωτερικό των κτιρίων (ιδιαίτερα των ρετιρέ) κατά το καλοκαίρι ( Έχει υπολογιστεί ότι η θερμοκρασία σε μια φυτεμένη στέγη είναι κατά 10 έως 15 °C δροσερότερη από μια τσιμεντένια στέγη) και θερμότερο κατά το χειμώνα. Αποτέλεσμα η εξοικονόμηση ενέργειας.

- Όταν βρέχει, η φυτεμένη στέγη συγκρατεί μέρος της βροχής, με αποτέλεσμα τη μικρότερη επιβάρυνση του δικτύου αποχέτευσης ομβρίων και τον περιορισμό των πλημμυρών στους δρόμους, με την επιβράδυνση της εκροής των νερών στους αποχετευτικούς αγωγούς.

- Πετυχαίνεται καλύτερη ηχομόνωση του κτιρίου.

- Η βλάστηση στην στέγη απορροφά ένα μέρος των αιωρούμενων σωματιδίων και της σκόνης που βρίσκεται στην ατμόσφαιρα.


- Η κάλυψη των στεγών με βλάστηση, επιστρέφει στη Φύση ένα μέρος των επιφανειών που αφάνισε το κτίσιμο.

- Με την ύπαρξη της βλάστησης στην στέγη, δημιουργείται ένας μικρός βιότοπος για την πτηνοπανίδα.

- Οι κάτοικοι της πολυκατοικίας αποκτούν με τον τρόπο αυτό ένα μικρό χώρο αναψυχής, ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διάφορους τρόπους, όπως για ξεκούραση, διαφυγή προς τη φύση στον ίδιο χώρο όπου ζεις, και χώρος όπου τα παιδιά της πολυκατοικίας έχουν κάπου να παίξουν με ασφάλεια.



 Άρθρο από την ιστοσελίδα www.greenroofs.gr
«Οι Ιάπωνες δημοσιεύουν με αξιοσημείωτη συχνότητα τις καινούργιες εφευρέσεις τους, οι οποίες είναι είτε ανακαλύψεις που έρχονται να διευκολύνουν την καθημερινή μας ζωή, μέσω της ανάπτυξης της τεχνολογίας, είτε σημαντικές εξελίξεις σχετικές με το περιβάλλον, την ιατρική, τις κατασκευές κ.α. Πρόσφατα μία ομάδα που ονομάζεται Suntory, ειδικευμένη στην παραγωγή ποτών, παρουσίασε τα αποτελέσματα μιας μελέτης υλικών με πολύ μικρότερο βάρος, για φυτεμένες οροφές.
Το Τόκιο είναι μία μεγαλούπολη, γνωστή για το έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα και την έλλειψη πρασίνου σε συνδυασμό με την υπερβολική χρήση τσιμέντου και συστημάτων κλιματισμού. Η ομάδα Suntory παρουσιάζει ένα νέο εναλλακτικό είδος πλήρωσης για «πράσινες οροφές» το οποίο ζυγίζει λιγότερο από το μισό μιας φυσικής επικάλυψης με χώμα. Το νέο εναλλακτικό δώμα που ονομάζεται «Pafcal» συντίθεται από ουρεθάνη και επιτρέπει την φύτευση, μιας και 450 γραμμάρια του συνθετικού αυτού υλικού απορροφούν ποσότητα νερού ίδια με αυτή που απορροφάται από ένα κιλό χώματος. Οι Γιαπωνέζοι δίνουν ιδιαίτερη σημασία στο θέμα του βάρους γιατί το συνηθισμένο φυτεμένο δώμα επιβαρύνει κατά πολύ το βάρος της κατασκευής, γεγονός που δυσαρεστεί τους μηχανικούς λόγω της συχνότητας των σεισμών στην περιοχή.
Το «Pafcal» μπορεί να τοποθετηθεί στις οροφές των κτηρίων, να φυτευτεί και να μειώσει την θερμοκρασία των εσωτερικών χώρων μέχρι και 10 βαθμούς. Στις μεγάλες πόλεις αυτό ακούγεται ιδιαίτερα δελεαστικό μιας και ο κόσμος αγοράζει όλο και περισσότερες εγκαταστάσεις κλιματισμού για να μπορέσει να αντέξει τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, αυξάνοντας έτσι τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος ακόμα περισσότερο. Σε ορισμένες χώρες του κόσμου, οι φυτεμένες οροφές άλλοτε ενισχύονται με μεγάλα ποσοστά επιδοτήσεων, όπως, για παράδειγμα, στην Κύπρο με ένα 30% του συνολικού κόστους και άλλες φορές, νέες νομοθεσίες τις καθιστούν υποχρεωτικές κατά την ανέγερση ορισμένων κτηρίων, όπως συμβαίνει και στην Ιαπωνία.»
Έφη Ράπτη